Η καλλιέργεια της γης δεν είναι «παίξε – γέλασε»
Και να που ξαφνικά γίναμε όλοι μας αγρότες!
Στρατιές ανέργων, κυρίως νέων, αντιμέτωπων με το φάσμα της πείνας και της ανέχειας, με μια τσάπα ανά χείρας, αναζητούν απεγνωσμένα καλλιεργήσιμη γη για να χτίσουν πάνω σ’ αυτή το μέλλον τους… Καταπίνοντας αμάσητες τις υποβολιμιαίες χαζομάρες που τους πλασάρουν τα Μ.Μ.Ε. των μεγαλοεργολάβων, κάνουν όνειρα και φαντάζονται πως θα πλουτίσουν καλλιεργώντας εξωτικά φυτά ή συσκευάζοντας κρασί και λάδι και πουλώντας τα σε… delicatessen. Ποντάροντας ό,τι τους έχει απομείνει ή ακόμα χειρότερα, ξεπουλώντας το σε μαγαζιά τοκογλύφων (που φυτρώνουν σαν μανιτάρια), επενδύουν χωρίς να γνωρίζουν τι εστί χαλάζι, μελίγκρα, παγετός ή δάκος και μη έχοντας οποιαδήποτε εμπειρία πώς λειτουργεί η αγορά και πώς θα διαθέσουν το οποιοδήποτε προϊόν, όποτε και αν τους… προκύψει.
Έχουμε, δυστυχώς, την επανάληψη μιας προηγούμενης κατάστασης, όπου ξεπουλήθηκαν όνειρα και περιουσίες για να ανοίξουν μίνι μάρκετς, φαστφουντάδικα, εμπορικά και καταστήματα δώρων, τις προηγούμενες δυο δεκαετίες, χωρίς γνώση του αντικειμένου, των κανόνων και των αναγκών της αγοράς…
Έχω γράψει στο παρελθόν ότι «η γη θα μας σώσει» αλλά η γη δεν γεννοβολά με τα… μάτια ούτε με τα… όνειρα αλλά με σκληρή δουλειά, γνώση του αντικειμένου, υπομονή και επιμονή. Κι εγώ στην γη κατέφυγα όταν τα μνημόνια με στρίμωξαν και εξ αντικειμένου δεν μπορούσα να ζήσω από την δημοσιογραφία αλλά δεν κινήθηκα στο άγνωστο. Είχα την γη, είχα ζήσει με αυτή, γνώριζα αρκετά πράγματα και είχα και τους ανθρώπους, συγγενείς και φίλους, να με συμβουλεύσουν και να μου σταθούν σε κάθε πρόβλημα που μου παρουσιαζόταν. Δεν ποντάρισα στο άγνωστο…
Όπως κάθε επάγγελμα και η γεωργία έχει την τέχνη της, τη γνώση της και τα μυστικά της, που δεν τα μαθαίνεις με επιφοίτηση αλλά βιώνοντας καθημερινά μια κατάσταση, κοπιαστική και δύσκολη, εν πολλοίς δε ανασφαλή. Και πάντα κρατώ στο μυαλό μου, σαν μάθημα, το πείραγμα του πατέρα μου προς τον ιερέα του χωριού μου – είναι μακαρίτες και οι δυο πλέον – «παπά Μιχάλη, αν ήταν καλή η γεωργία θα γινόσουν παπάς;».
Καλό είναι, λοιπόν, να επιστρέφει ο κόσμος στη γη, να τη δουλεύει και να σχεδιάζει πώς θα την κάνει να γεννοβολήσει για να απολαύσει τους καρπούς της αλλά θα πρέπει πρώτα να πατούν γερά τα πόδια του σ’ αυτή και όχι στα σύννεφα. Γιατί η γεωργία είναι δύσκολο επάγγελμα και υπάρχουν μυστικά και αστάθμητοι παράγοντες που την επηρεάζουν…
πηγή: Παρατηρητής Αργολίδας, συντάκτης : ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΣΤΑΪΡΑΣ
http://www.back-to-nature.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου