Ποιά είναι η ιδανική συσκευασία για το ελαιόλαδο?

Ποιά είναι η ιδανική συσκευασία για το ελαιόλαδο?

Η ζωή του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου στο μπουκάλι. Είναι καλύτερο το γυαλί, το PVC, ή το Pet;

Ο αέρας, το φως και το οξυγόνο είναι οι εχθροί του ελαιόλαδου. Η συσκευασία μπορεί να μετριάσει την υποβάθμιση από φυσικά αίτια.

Ποιά είναι η καλύτερη συσκευασία για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, που να το προστατεύει και τον περισσότερο δυνατό χρόνο για τον καταναλωτή;

Οι περισσότερες επιστημονικές έρευνες αφορούν τη συντήρηση σε δεξαμενές και σπάνια λαμβάνουν υπόψη την συσκευασία μέσα στην οποία είναι το ελαιόλαδο στο σούπερ μάρκετ.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει κάποια έρευνα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν την οξείδωση( δηλαδή το φως, η διαπερατότητα των συστατικών της συσκευασίας από το οξυγόνο και η θερμοκρασία της αποθήκης), συνδυάστηκαν σε πολλές περιπτώσεις ερευνών, που αφορούσαν διάφορα αποθηκευτικά υλικά.

Η πιο έντονη επίδραση της θερμοκρασίας στην υποβάθμιση του προϊόντος παρατηρείται σίγουρα στα Pet και PVC, ενώ στην περίπτωση του γυαλιού είναι λιγότερο έντονο. Παρ’ όλα αυτά, τα πλαστικά δοχεία έχουν δείξει έναν πολύ υψηλό προστατευτικό ρόλο, όταν το ελαιόλαδο εκτίθεται στο φως.

Αλλά ποιος είναι ο μέσος όρος ζωής (η ημερομηνία λήξης) ενός ελαιόλαδου μέσης ποιότητας, αποθηκευμένου σε διαφορετικά δοχεία; Πότε οι χημικές παράμετροι (οξύτητα, υπεροξείδια, φασματοφωτομετρία) δεν συμμορφώνονται με την εμπορική κατηγορία του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου;

Το ελαιόλαδο μπορεί να διαρκέσει έξι μήνες συσκευασμένο σε διαφανές γυαλί, αλλά μόνο αν διατηρηθεί στο σκοτάδι σε θερμοκρασίες έως 22°C. Τρείς μήνες συσκευασμένο σε διαφανές Pet, επίσης στο σκοτάδι στους 22°C και λιγότερο από τρείς μήνες συσκευασμένο σε διαφανές PVC στο σκοτάδι στους 22°C.

Όταν εκτίθεται στο φως, η διάρκεια ζωής του ελαιόλαδου στο ράφι ήταν εννέα μήνες, όντας συσκευασμένο σε Pet επικαλυμμένο από αλουμινόχαρτο. Τρείς μήνες συσκευασμένο σε Pet, επικαλυμμένο από ένα UV φίλτρο και λιγότερο από τρείς μήνες σε διαφανές Pet. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, η θερμοκρασία αποθήκευσης ήταν 22°C.

Πέρα από κάποιο ορισμένο όριο θερμοκρασίας (35°C) η αποθήκευση μπορεί να διαρκέσει λιγότερο από τρεις μήνες, ανεξάρτητα από το υλικό που χρησιμοποιείται.

Παρ’ όλα αυτά, η ημερομηνία λήξης του ελαιόλαδου, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ουσίες που περιέχονται σ’ αυτό και από τα χαρακτηριστικά του όταν αυτό παράγεται στο ελαιοτριβείο. Στην περίπτωση μιας αποθήκευσης για 21 μήνες σε θερμοκρασία δωματίου, στο σκοτάδι, η μείωση των συνολικών φαινολικών ενώσεων, κυμάνθηκε από 43% μέχρι 73%. Αξιοσημείωτο είναι πως η μείωση ήταν μεγαλύτερη στα δείγματα των οποίων οι αρχικές φαινόλες ήταν πιο αυξημένες.

Η παράμετρος η οποία, παρ’ όλα αυτά, αποδείχθηκε να είναι πιο ευπαθής, ήταν η K232, το οποίο υπερέβη τα επιτρεπτά όρια για όλα τα ελαιόλαδα που δοκιμάστηκαν.

Δεν είναι μόνο θέμα υλικού ή ποιότητας του αρχικού ελαιόλαδου, ή μόνο της έκθεσής του στο φως, τη θερμοκρασία και το οξυγόνο. Η πορεία υποβάθμισης της ποιότητας του ελαιόλαδου επηρεάζεται από το μέγεθος της συσκευασίας. Ακόμα και η γεωμετρία, δηλαδή το σχήμα της, επηρεάζει τη διάρκεια ζωής, καθώς σχετίζεται άμεσα με την αρχική τιμή της πίεσης του οξυγόνου στον χώρο της κεφαλής του μπουκαλιού.
 

Πηγή: Τeatronaturale.com
www.agrotikabook.gr