Πώς θα αυξηθεί η αξία του ελληνικού λαδιού στο εξωτερικό

.

 

Μερίδιο μόλις 8% κατέχει το ελληνικό ελαιόλαδο στις 15 σημαντικότερες αγορές για την εξαγωγή ελαιολάδου όταν Ιταλία και Ισπανία κατέχουν το 92%. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός ελαιολάδου στον κόσμο. Σύμφωνα με τη μελέτη «Η Ελλάδα 10 χρόνια μετά» της εταιρείας McKinsey, το μερίδιο των ελληνικών εξαγωγών ελαιολάδου στις ΗΠΑ ανέρχεται σε 3%, στη Γαλλία στο 1%, στη Γερμανία στο 10%, στο Ηνωμένο Βασίλειο στο 3%, στην Ιαπωνία στο 2%, στην Αυστραλία στο 5%, στον Καναδά στο 13%, στην Ελβετία στο 5%, στην Ολλανδία στο 4% , στη Βραζιλία στο 3%, στο Βέλγιο στο 5%, στην Κίνα στο 12%, στη Ρωσία στο 7%, ενώ ανύπαρκτο είναι το ελληνικό λάδι στην Πορτογαλία και το Μεξικό.

Κυριότερη αιτία φυσικά για την ισχνή παρουσία του ελληνικού ελαιολάδου από τις αγορές του εξωτερικού είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα εξάγει το 60% της παραγωγής της χύδην στην Ιταλία. Με τον τρόπο αυτόν, όμως, εκτιμάται ότι χάνει υπεραξία που ανέρχεται σε 1 ευρώ το κιλό..

Σύμφωνα με την McKinsey, η Ελλάδα μπορεί να αυξήσει την αξία και τις εξαγωγές στο ελαιόλαδο προχωρώντας στα εξής βήματα:

-Πρώτον να στοχεύσει σε εξαγωγικές αγορές με μεγάλη προοπτική. Αυτό συνεπάγεται την ομαδοποίηση των ξένων αγορών με βάση την παρουσία κοινών δικτύων λιανικής πώλησης και εμπορικών συνεργειών, και στη συνέχεια την ιεράρχηση τους με βάση το μέγεθος, την προοπτική ανάπτυξης και την αποδοχή των ελληνικών προϊόντων. Σε πρώτη προτεραιότητα είναι οι αγορές της Β. Αμερικής, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Αυστρίας και των Βαλκανίων. Άλλες κύριες αγορές περιλαμβάνουν την Ιταλία, τη Γαλλία και το Βέλγιο, τη Σκανδιναβία, τη Ρωσία και την Αυστραλία.

-Δεύτερον να βελτιώσει την προϊοντική στρατηγική και την ελκυστικότητα των προϊόντων. Στην περίπτωση αυτή προτείνεται η μετατροπή των εξαγωγών από χύδην λάδι σε επώνυμο συσκευασμένο προϊόν. Επίσης η υποκατάσταση των εισαγωγών φοινικέλαιου και ηλιέλαιου για τη χρήση σε HORECA με ελληνικό ελαιόλαδο. Επιπλέον, στοχευμένη προώθηση στις κύριες αγορές για την ανάπτυξη αναγνωρίσιμου σήματος και την ανάδειξη της αξίας του ελληνικού ελαιολάδου έναντι του ιταλικού και του ισπανικού.

-Τρίτον να αυξήσει την παραγωγική δυναμικότητα. Στο πλαίσιο αυτό η μελέτη προτείνει να διερευνηθεί η δυνατότητα ανάπτυξης ανταγωνιστικών μονάδων επεξεργασίας και συσκευασίας μεγάλου μεγέθους. Πχ. Δύο ή τρεις μονάδες για ελιές και ελαιόλαδο πιθανότητα στην Πελοπόννησο ή την Κρήτη με ικανότητα επεξεργασίας 100-150.000 τόνων.

www.olivenews.gr